Alan memnnun veren memnun du. Ne oldu da . . .

İstanbul’dayım…

Bilenler bilir İstanbul’un başkalığını. Tarihini, denizini, güneşini, martılarını, midyesini vs…

Bu güzelim şehire güzel bir okul…

Yazıma böyle başladım, çünkü geçtiğimiz günlerde öyle bir okul açtılar ki bu güzelim şehre.

Okul Bakırköy’de.

Adı: Özel Valide Sultan Anadolu Kız Lisesi

Geçtiğimiz günlerde de ilk öğrencileri ile adına yakışır öyle bir açılış yaptılar ki.

Eller semaya kalktı ve dualarla açıldı okul.

İnsan duygulanmıyor değil.

O gün orada 2014-2015 Eğitim Öğretim Yılı’nda Valide Sultan Kız Koleji’nin ilk öğrencileri olarak özel bir yere sahip olan o öğrencileri ve velilerinin heyecanını ah bir görebilseydiniz.

İnanın Türkiye boş durmuyor.

Diyeceğim o ki Rab’bim İnşaAllah bu tür okulları Hollanda’da yaşayan Türklere de nasip eyler…

DÜNYANIN VE İSLAM’IN BAŞINA BELA OLDULAR

Dünya onları konuşuyor.

IŞİD’İ

Onların vahşetini…

İşin acı tarafı onların yaptıklarını İslam’a mal etmeyenlerin yanı sıra edenlerin de olması…

İşte onlara bir çift lafımız olacak.

Doğru bir Müslüman, kadın çocuk ayrımı yapmaksızın kendinden olmayanı yurdundan sürer mi?

Başka ülkenin vatandaşları oldukları için insanları vahşice katleder mi?

Doğru Müslüman bunu yapar mı?

Siz bunu İslam’ın hangi kitabında, Allah’ın hangi ayetinde veya hangi hadiste görebilirsiniz?

O görüntüleri izleyemiyorsunuz bile.

İnsanın midesi bulanıyor.

Şimdi kalkıp birileri de sırf misilleme olsun diye Müslümanların kafasını kesseler ne diyeceksiniz?

Yazık çok yazık.

Var mı bu işte de bir bit yeniği? Tarih buna tanıklık edecek ancak sabır sabır…

İstanbul’daki ofisimde bu yazımı kaleme alırken bir gözüm ekranda bir gözüm ise penceremden izlediğim tüm tarihi camileri, boğazı ve adalarıyla beni büyüleyen bu muhteşem şehir için yazılmış belki de en güzel şiir olan Üstad Necip Fazıl Kısakürek’in İstanbul şiirinden bir kısmı sizlerle paylaşmak isterim.

CANIM İSTANBUL

Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;

Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.

İçimde tüten bir şey; hava, renk, eda, iklim;

O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.

Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;

Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.

Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale,

Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale.

İstanbul benim canım;

Vatanım da vatanım…

İstanbul,

İstanbul…