İsmail Hekimoğlu bir yazısında anlatıyor, “Bir samanlık düşünün! Buraya bir öküz girmiş, yiyip gübresini (yani pisliğini) bırakıyor ve yiyip tersliyor. Düşünmüyor ki arkasında biri daha var. Ben karnımı doyurdum, çekileyim, biraz da arkamdaki yesin. Düşünmez. Çünkü hayvan!” Beni ve yazılarımı yakından takip eden dostlarım şimdi ister istemez soracaklar, “Bu nasıl...