İstanbul,
13°C
parçalı bulutlu
SON DAKİKA
DOLAR
32,50
EURO
34,69
ALTIN
2.496,45
STERLIN
40,17
enflasyon
emeklilik
ötv
döviz
otomobil
sağlık
Adana
Adıyaman
Afyon
Ağrı
Aksaray
Amasya
Ankara
Antalya
Ardahan
Artvin
Aydın
Balıkesir
Bartın
Batman
Bayburt
Bilecik
Bingöl
Bitlis
Bolu
Burdur
Bursa
Çanakkale
Çankırı
Çorum
Denizli
Diyarbakır
Düzce
Edirne
Elazığ
Erzincan
Erzurum
Eskişehir
Gaziantep
Giresun
Gümüşhane
Hakkari
Hatay
Iğdır
Isparta
İstanbul
İzmir
Kahramanmaraş
Karabük
Karaman
Kars
Kastamonu
Kayseri
Kırıkkale
Kırklareli
Kırşehir
Kilis
Kocaeli
Konya
Kütahya
Malatya
Manisa
Mardin
Mersin
Muğla
Muş
Nevşehir
Niğde
Ordu
Osmaniye
Rize
Sakarya
Samsun
Siirt
Sinop
Sivas
Şanlıurfa
Şırnak
Tekirdağ
Tokat
Trabzon
Tunceli
Uşak
Van
Yalova
Yozgat
Zonguldak
Detaylı Hava Durumu
Yaşar İçyüz
Ufuk Gazetesi’nin yazarlarından öykü yazarı Yaşar Solmaz İçyüz’ün Hollanda Diyanet Vakfı Terborg Mimar Sinan Camisi’nde düzenlenen mevlit programı, sevenleri ve yakınları tarafından katılımla gerçekleşti. Watch this video on YouTube Programda İçyüz’ün sevenleri, onun ardından duydukları üzüntüyü paylaştılar. Yaşar İçyüz’ün gazetecilik ve edebiyat alanındaki katkıları; özellikle de gerçek hayat hikayelerinden olan;...
Hayatın içindeki yaşanmışlıkları kaleme alarak, çoğu senariste taş çıkartacak öykülere uyarlayan usta kalemlerimizden çok değerli Yaşar Solmaz İçyüz hanımefendiyi maalesef kaybetmiş olmanın derin üzüntüsü içerisindeyiz. ACIMIZ BÜYÜK Kelimelerin kifayetsiz kaldığı anlar hep böyle oluyor. Giden bir daha dönmemek üzere geride izler bırakıyor. Ne mutlu ona ki geride eserler ve bir...
Fazla uzatmadan sözü Tufan’a veriyoruz gönül dostları, biliyorum merak ve heyecanla beklediğinizi. *** “Evlendik Jale ile. Emekli oldu. Ama hala bir sağlık kuruluşunda müdüre. Mantık evliliği yapmıştık. Çocuklar için. Zaman içinde nikahta keramet hesabı kaynaştık. Baldızımdı. Kadere bak ki kızımın teyzesi ile evleniyorum. İki yıl sonra Jale’den bir kızım oldu....
Acaba hangisiydi. Bilana Tufan’a gerçekleri mi anlatacaktı, yoksa ayrılacak mıydı? Devam ediyoruz gönül dostları, *** “Kahvelerimizi bitirdik, hava soğuktu ama kazağımı attım omuzlarıma, balkonda bir sigara yaktım. Dalgın, dalgın uzaktaki gri siyah bulutlara baktım. Sabah güneşin ilk nazlı doğuşunu beklerken, bu gri bulutlar ne zaman gök yüzüne baksam inadıma bana...
Sahildeki kızla dertşen Tufan hayretten donmuş şekilde devam ediyordu. “Yarım saat içinde bana anlattıkları inanılmazdı. İşte herkesin kaderi bir ayrı hikayeydi. Kaldığı yere gittik ki genç güzel bir kadının yaşadığı yer nasıl bir batak haneydi. Adını bile bilmediğim, bu kıza çok üzülmüştüm. Hastaneye gittik durumu Jale’ye anlattım. Adı Sümeyra imiş....
Ölümle pençeleşen Tayyar Bey bir kez daha hayat mücadelesi veriyordu. Tufan devam ediyor, Maria’ya, ’’babamı görebilir miyim?’’ dedim. Maria,’’olmaz. İçerde ameliyat var şu an. Sorumlu cerrah, bize bilgi verecektir. Sakin ol biraz, bak ailen perişan, güçlü ol, onları teselli et, toparlanmalısın’’ dedi. Lavaboda elimi yüzümü yıkadım, dışarı çıktım, baktım elinde...
Tufan babasının çok kötü olduğunu duyunca yola çıkmıştı. Ve devam ediyor. “Sonra hastaneye geldiğimde dizlerim titriyordu. Koştum yukarı abim başı kolu sarılı yengemin boynunda kemer, “Ne oldu’’ dedim hayretler korkular içindeydim. Abimin ağzı dağılmıştı sanki zor konuşuyordu, ’’Babam, annem’’ dedim. Yengem yanıma geldi, ’’gel kandaşım gel hele, dağılıksın gel. Bak...
Yeniden birlikteyiz gönül dostları, Maria kapıya gelmiş bu işin olmayacağını net şekilde ifade etmiş ve o merdivenlerden inerken Tufan arkasından bakakalmıştı. Devam ediyoruz. *** Dur gitme diyemedi Tufan. Geçirdiği şoktan çoktan uyandı ve koştu merdivenlerden aşağı. Ama özel bir arabaya binip gitmişti Maria. “Neden bende diğer arkadaşlarım gibi mutlu olamıyorum!...
Gönül dostları, bir önceki bölümde, Jale, “Galiba dedem ölmüş, bir ay sonra Maria doğduğunda ben iki yaşındaymışım.’’ Deyince tufan küçük dilini yutar gibi olmuş ve orada kalmıştık. Jale Tufan’a, ’’evet’’ dedi ve devam etti. Bana kızar mısın? bilmiyorum Tufan. Ama, sana anlattıklarım gerçeğin ta kendisi.” Annem dedem ölünce hiç miras...
Karanlık gecede çamurlu bir yolda yüzlerce örümcekler kovalarken birden bir yol açılmıştı Tufan’a Deniz ile güneş sanki birleşmişti. Hiçbir şey düşünmeden o tarafa koşarda koşar. Yorulmuş, yere çökmüştü. Ellerini yere sürünce, çimenleri hissetmişti. Başını kaldırınca uçsuz bir düz bayır yeşilin en güzel en nazlı tonu. Rüzgâr vurunca kâh koyu, kâh...
Neyse kahramanlarımız, kahvelerini yudumlarken, Maria, ’’Beni ailen istemiyor değil mi?” diyerek sorar? Tufan’ın gözlerine bakıyordu. Bir tık bile gözlerini ayırmadan devam etti, “Ben zaten tahmin etmiştim. Bu mudur sebep? Saatlerdir sıkıntılarda idin. Sen sanıyorsun ki ben aptalmışım, anlamıyormuşum, aylardır babana açılamadın, bugün açıldın ve red cevabı aldın. Hollandalı olmamı sanki...
Sonraki sayfa »
Daha Fazla İçerik Yükle
Yükleniyor...